Μετάβαση στο περιεχόμενο

Κύριο Μενού:


24 Μάρτιου 2009

Μια απλή ανάγνωση όλων των τελευταίων δημοσκοπήσεων είναι αρκετή για τον καθένα με όποιο συσχετισμό καταστάσεων και γεγονότων και αν επιχειρήσει να φτάσει σε δύο σίγουρα και αδιαμφισβήτητα συμπεράσματα.

Το πρώτο αφορά το προβάδισμα του κόμματος του ΠΑΣΟΚ επί  του κόμματος της ΝΔ και το δεύτερο ότι ο Πρωθυπουργός κ. Κώστας Καραμανλής παραμένει σταθερά καταλληλότερος για τη θέση του Πρωθυπουργού.  

Με λίγα λόγια με βάση πάντοτε τις δημοσκοπήσεις οι Έλληνες επιθυμούν κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ με Πρωθυπουργό τον κ. Κώστα Καραμανλή.

Στο σημείο αυτό γεννάται ένα ερώτημα σχετικά με την μεγαλύτερη εμπιστοσύνη που δείχνει το εκλογικό κοινό στα κόμματα ως κυβερνητικά σχήματα ή στα πρόσωπα ως ηγέτες;

Έχω την εντύπωση ότι η νίκη της Νέας Δημοκρατίας στις προηγούμενες εκλογικές αναμετρήσεις ήταν ένα αποτέλεσμα μείγματος μεταξύ του ηθικού πλεονεκτήματος της παράταξης έναντι αυτής του ΠΑΣΟΚ  και της πληθώρας των πολιτικών χαρισμάτων του σημερινού Πρωθυπουργού. (ρητορική δεινότητα, έλλειψη κακού πολιτικού παρελθόντος, βαρύ και ισχυρό πολιτικά όνομα, καλές σπουδές, συμπαθητική φιγούρα).

Το ΠΑΣΟΚ είχε έρθει σε κατάσταση ταύτισης με πολιτικές εφαρμογές και πράξεις που ο Έλληνας ψηφοφόρος αποδοκίμασε έντονα και έχασε πανηγυρικά τις εκλογές μην μπορώντας κανείς να συγκρατήσει τη μεγάλη σε έκταση πολιτική ήττα και πολύ περισσότερο την κομματική εσωστρέφεια που διήρκεσε αρκετά και παραλίγο να κοστίσει και τη διάλυση αυτού του μεγάλου πολιτικού φορέα.

Όλο αυτό το χρονικό διάστημα που μεσολάβησε αν θυμάμαι καλά κανένα όνομα, ούτε του άξιου πρώην Πρωθυπουργού κ. Κώστα Σημίτη αλλά ούτε του σημερινού αρχηγού του ΠΑΣΟΚ κ. Γιώργου Παπανδρέου μπόρεσαν να δώσουν κάποια δυναμική, μέσω των δημοσκοπήσεων, εξόδου από την κομματική κρίση.

Σήμερα όμως, σε ένα περίπου ίδιο σκηνικό γινόμαστε παρατηρητές μιας κυβέρνησης, που είτε κάνει άστοχες επιλογές είτε δεν υποστηρίζεται όσο θα έπρεπε από τα ΜΜΕ χάνει συνεχώς σε δημοσκοπικά νούμερα αλλά ο αρχηγός της παραμένει καταλληλότερος για την πρωθυπουργία.

Οι σύμβουλοι επικοινωνίας του Πρωθυπουργού πέρα από το εξαίσιο δημιούργημα του "μεσαίου χώρου" το οποίο έκανε τη ΝΔ κυβέρνηση, σκόπιμα ή μη (αυτό δεν μπορούμε να το γνωρίζουμε) κατάφεραν να εξάγουν στην κοινή γνώμη ότι ο κ Κώστας Καραμανλής αποτελεί σημαντικό πολιτικό κεφάλαιο τόσο για την παράταξη του όσο και για τη χώρα στο σύνολο της.

Η φράση "καλός είναι ο Καραμανλής αλλά οι άλλοι τι κάνουν, έχουν χάσει τον έλεγχο"  αποτελεί το έναυσμα πολιτικών συζητήσεων μεταξύ ανθρώπων σε όλη την Ελλάδα ανεξαρτήτως μορφώσεως, περιοχής και απασχόλησης.

Αρα μπορούμε να κάνουμε λόγο για ένα επικοινωνιακό κεφάλαιο το οποίο έχω την αίσθηση ότι ήρθε η ώρα να εκταμιευθεί αν ο σημερινός πρωθυπουργός επιθυμεί να κερδίσει τις επόμενες εκλογές και να συνεχίσει να ασκεί την κυβερνητική πολιτική της χώρας.

Αν ο σημερινός Πρωθυπουργός βάλει πραγματικά τέλος στα σενάρια πρόωρων εκλογών, εφαρμόσει ένα πρόγραμμα με συνέπεια χωρίς καμία περίεργη περιστροφή ή πολιτική ενόργανη γυμναστική και στραφεί με επιμονή στην ισονομία και στην κοινωνική δικαιοσύνη τότε θα πρέπει να είναι ήσυχος για την προσωπική προσπάθεια του κάλυψης των προσδοκιών των ψηφοφόρων του.

Σε ότι αφορά το βαρύ κλίμα που επικρατεί σε επίπεδο στελεχών και συνεργατών λέξεις όπως "κάθαρση" και "κλέφτες"  δεν ταιριάζουν επικοινωνιακά με την εικόνα του σημερινού Πρωθυπουργού και προσφέρονται μονάχα για λαϊκισμό λογική την οποία ο σύγχρονος πλέον Έλληνας ψηφοφόρος την έχει αποδοκιμάσει πλήρως.

Την προοπτική όμως  για την προώθηση της ρεαλιστικής προσέγγισης ως νέο μέσο τρόπου πολιτικής σκέψης ίσως θα έπρεπε να τη μελετήσει γιατί τόσο οι συνθήκες όσο και οι κοινωνίες σε επίπεδο  διαμόρφωσης σύμφωνα με τις εκάστοτε εξελίξεις τείνουν να γίνουν από κομουνιστικές, σοσιαλιστικές  και νεοφιλελεύθερες σε απόλυτα ρεαλιστικές.  

Αν δηλαδή ακολουθεί κάποιο πολιτικό στέλεχος πραγματικά τη παραβατική οδό τότε ο ηγέτης οφείλει να του δείξει το δρόμο του νόμου και της δικαιοσύνης όπως θα έκανε σε κάθε περίπτωση μια υγιής κοινωνία για κάποιο μέλος της που δεν μπορεί να εκμεταλλευτεί κανένα είδος προστασίας λόγω σχέσης με την εξουσία.

Μια τέτοια κίνηση πέρα ότι συμβάλλει στην ενδυνάμωση του σεβασμού προς τους θεσμούς και ειδικότερα αυτόν του Πρωθυπουργού παίζει και καθοριστικό ρόλο στην πολιτική εκπαίδευση των πολιτών με ότι αυτό συνεπάγεται στην καθημερινή τους συμπεριφορά και παρουσία στην κοινωνία.

Κρίνοντας πάντοτε επικοινωνιακά θεωρώ ότι ο σημερινός Πρωθυπουργός ίσως να μην έχει χάσει ακόμα το παιχνίδι της νίκης στις επόμενες εκλογές καθώς διαθέτει το συγκριτικό πλεονέκτημα σε επίπεδο προσώπων απέναντι στον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης ο οποίος μέχρι τώρα και λογικό είναι είχε καλλιεργήσει το προφίλ ο επόμενος αρχηγός του ΠΑΣΟΚ και όχι ο επόμενος πρωθυπουργός όπως ορθά πράττει τώρα.

Επομένως ο νυν Πρωθυπουργός απέναντι στον πρώην επόμενο αρχηγό του ΠΑΣΟΚ και πρόσφατα εν δυνάμει Πρωθυπουργό της χώρας σύμφωνα με επικοινωνιακούς όρους υπερέχει και έχει ελπίδες οριακής τουλάχιστον νίκης στην επόμενη εκλογική αναμέτρηση.

Το θέμα όμως είναι εάν ο σημερινός Πρωθυπουργός θέλει να νικήσει και να παραμείνει στη θέση του ή απογοητευμένος επιθυμεί απλά να κάνει μια αξιοπρεπή ήττα και να αποσυρθεί γεγονός που δεν θα ωφελήσει κανέναν και ειδικότερα τη χώρα.

Οι πρώην δημοκρατικά εκλεγμένα Πρωθυπουργοί είναι πάντοτε σημαντικά κεφάλαια για τον τόπο και ελπίζω σε περίπτωσης νίκης του ΠΑΣΟΚ ο πρώην Πρωθυπουργός κ. Κώστας Σημίτης να αξιολογηθεί ανάλογα ο οποίος θα πρέπει να αποτελέσει αντικείμενο προβληματισμού για τον κ. Κώστα Καραμανλή σε περίπτωση που επεξεργάζεται καθολική πολιτική αποχώρηση.



Τα κείμενα αποτελούν απόψεις και κρίσεις του κ. Στέργιου Ακρίβου. O Στέργιος Ακρίβος είναι σύμβουλος στρατηγικής και εικόνας.





Επιστροφή στο περιεχόμενο | Επιστροφή στο κύριο μενού